Γέροντας Αυγουστίνος Καντιώτης : Μεγάλες ἡμέρες περιμένουμε, κρίσιμα γεγονότα. Καὶ πρέπει ν᾿ ἀφήσουμε τὶς διασκεδάσεις

«Ἦρθα καὶ πάλιν, ἐγὼ, ὁ γέρων ἐπίσκοπος κοντά σας καὶ ὡς δοῦλος καὶ ἐντεταλμένος τοῦ Κυρίου, μικρὸς καὶ ἀσήμαντος, ἀπευθύνω μίαν νέαν πρόσκλησιν, πρὸς ὅλους ὑμᾶς, πρὸς μικροὺς καὶ μεγάλους, εἰς οἱονδήποτε χῶρο καὶ τόπο εὐρίσκεσθε, είτε ἐντὸς είτε ἐκτὸς τοῦ ναοῦ.

Σᾶς μεταφέρω τὴν ἐντολὴν τοῦ Κυρίου, σᾶς διαβιβάζω τὸ μήνυμα του, ὡς μικρὸς ἀγγελιοφόρος Αὐτοῦ. Ἔλᾶτε, ἐλᾶτε, ἐλᾶτε. Ποῦ;

Ἐλᾶτε φωνάζει ὁ Χριστός. Ἐλᾶτε σεῖς οἱ ἀσπρομάλλιδες γέροντες, ποὺ πλησιάζετε πλέον στὸν τάφο. Ἐλᾶτε ἐσεῖς τὰ παιδιά, ποὺ σᾶς κραττοῦν οἱ μητέρες σας κοντά τους. Ἐλᾶτε ἐσεῖς οἱ νέοι καὶ οἱ νεάνιδες, ποὺ γλεντοκοπᾶτε στὰ ντισκοτέκ καὶ σπαταλᾶτε τὸν χρόνον σας στὸ σέξ. Ἐλᾶτε ἐσεῖς οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ ἀρχόμενοι. Ἐλᾶτε ἐσεῖς οἱ ἀγράμματοι καὶ οἱ ἐπιστήμονες καὶ οἱ μεγάλοι.

Ἐλᾶτε ὅλοι, ἐλᾶτε ὅλοι εἰς οἱονδήποτε κόμμα καὶ παράταξι καὶ ἂν ἀνήκετε. Πέραν ἀπὸ τὰ κόμματα, ποὺ σβήνουν σὰν πυγολαμπίδες, εἶνε ὁ Χριστός.

Ἐλᾶτε σᾶς καλεῖ ὁ Χριστός.

Μέσα ἐδῶ στὴν πόλι ποὺ ἔχει 1000 ἄνδρες, παρακαλῶ κλάψατε, κλάψατε βουνὰ καὶ κάμποι. Κλάψατε, γιατὶ οἱ περισσότεροι εἶστε ἀνεξομολόγητοι.

Πῶς κοινωνᾶτε; Πῶς κοινωνᾶτε τῶν ἀχράντων Μυστηρίων; Εἶνε λόγος τοῦ Θεοῦ, νὰ ἐξομολογηθῆτε. Ἕνας μεγάλος ρῶσσος, φιλόσοφος, ποὺ ἦταν ἄπιστος, δὲν πίστευε καθόλου στὸν Θεό, ὅταν τὸν πῆγαν ἐξορία στὴν Σιβηρία καὶ ἐκεῖ ἐδιάβασε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ ἐθαύμασε τὸ Χριστό, καὶ ἔγινε πιστὸς τοῦ δοῦλος τοῦ Κυρίου, εὐρῆκε ἕναν στάρετς, εὐρῆκε ἕναν πνευματικὸ πατέρα καὶ ἐξομολογήθηκε τ᾿ ἁμαρτήματά του. Καὶ ὅταν ἐξομολογήθηκε αὐτὸς ὁ ἄπιστος, ποὺ ἔγινε πιστός, εἶπε· «Τώρα ποὺ ἐξομολογήθηκα καὶ εἶπα τ᾿ ἁμαρτήματά μου καὶ ἔκλαψα· παράδεισος ἐφύτρωσε μέσα εἰς τὴν καρδιά μου». Δὲν εἶνε ψέμμα, εἶνε ἀληθινὴ ἡ Θρησκεία μας. Δὲν εἶνε ψέμμα εἶνε ἀλήθεια ὁλοζώντανη.

Ἐγὼ ἀπὸ ὥρα σὲ ὥρα περιμένω νὰ ἀπέλθω ἐκ τοῦ κόσμου τούτου· καὶ παρακαλῶ τὸ Θεὸ ―καὶ παρακαλέσατε κ᾿ ἐσεῖς―, νὰ μοῦ δώσῃ μετάνοια καὶ νὰ κλείσω τὴν πολύπλαγκτο ζωή μου μὲ τὸ «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου» (Λουκ. 23,42). Γιὰ ἐσᾶς εὔχομαι, νὰ ζήσετε χρόνια μαθουσάλια. Ἀλλ᾿ είτε οὕτως είτε ἄλλως μᾶς ἀναμένει ἡ αἰωνιότης, ἡ ἀπέραντος αἰωνιότης.

Νὰ σταθοῦν σοβαροὶ οἱ Ἕλληνες. Διότι κάτι μεγάλο θὰ γίνῃ. Δὲν εἶμαι προφήτης· ἀλλὰ προβλέπω, ὅτι τὸ ἔτος αὐτὸ θὰ εἶνε σημαντικώτατο ἔτος γιὰ τὸν κόσμο ὁλόκληρο καὶ ἰδιαιτέρως γιὰ τὰ Βαλκάνια. Θὰ ἔχουμε σημαντικὲς ἐξελίξεις. Καὶ πρέπει ὅλοι μας νὰ είμεθα ἕτοιμοι νὰ ἀντιμετωπίσουμε μὲ ἀταραξία πᾶν τὸ ὁποῖον θὰ συμβῇ, μὲ τὴν ἀκράδαντη πίστι ὅτι ὑπεράνω τῶν ἰσχυρῶν δυνάμεων τοῦ κόσμου ἵσταται ἡ θεία πρόνοια, ἡ ὁποία κατευθύνει καὶ προστατεύει καὶ ἐνισχύει τὰ μικρὰ ἔθνη τὰ ὁποῖα ἀγωνίζονται ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας.

Μεγάλες ἡμέρες περιμένουμε, κρίσιμα γεγονότα. Καὶ πρέπει ν᾿ ἀφήσουμε τὶς διασκεδάσεις. Νὰ μὴν είμεθα σὰν τὰ ἀνόητα ζῷα ποὺ βόσκουν ἀνύποπτα, ἀλλὰ μὲ ὑψηλὸ τὸ φρόνημα καὶ γενναία τὴν ψυχὴ νὰ ἀτενίζουμε τὰ ἐπερχομένα. Ἂς εὐχηθοῦμε νὰ μείνουμε ἐκτὸς τοῦ κυκλῶνος καὶ ἐκτὸς τῆς χιονοστιβάδος, στὴ γωνία αὐτὴ τοῦ κόσμου, ὕψώνοντας μάτια καὶ ψυχὲς πρὸς τὸν παντοδύναμο Θεό. Ὁ Θεὸς μέθ᾿ ὑμῶν, διὰ πρεσβειῶν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἁγίων».

Από το βιβλίο: «ΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩΣΗ;» Tου Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου