Πολλοί άγιοι αξιώθηκαν απ’ τον Θεό να μεταφέρονται σ’ άλλους τόπους κατά την επιθυμία τους και να πηγαίνουν εκεί ‘’είτε εν σώματι, είτε εκτός του σώματος’’

 


Πολλοί άγιοι αξιώθηκαν απ’ τον Θεό να μεταφέρονται σ’ άλλους τόπους κατά την επιθυμία τους και να πηγαίνουν εκεί ‘’είτε εν σώματι, είτε εκτός του σώματος’’ και να γίνονται ορατοί και από άλλους.

Κάποια φορά ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής του Σινά, πατήρ Γεώργιος, ήταν άρρωστος. Είχε, όμως, την επιθυμία να πάει να μεταλάβει απ’ τον Πατριάρχη στα Ιεροσόλυμα. Εκείνη τη στιγμή στο κελλι του στο Σινά πήγανε οι υποτακτικοί του και τον ρώτησαν αν θα μπορέσει να έλθει στην εκκλησία.

-Όχι, τους λέει, δεν θα έλθω.

Μόλις εφύγανε, ο γέροντας έμεινε μόνος σωματικώς, ενώ πνευματικώς, με το νου του, πήγε στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως των Ιεροσολύμων και παρακολουθούσε εκεί την Λειτουργία. Είδε τον Πατριάρχη να μπαίνει στο ιερό. Αλλά και όλοι εκεί οι ιερείς, οι διάκονοι, οι αρχιερείς είδαν τον ηγούμενο την ώρα της Θείας Λειτουργίας και την ώρα της Θείας Μεταλήψεως του εφόρεσαν επιτραχήλιο. Προσήλθε στην Αγία Τράπεζα και από τα χέρια του Πατριάρχη επήρε τα άχραντα Μυστήρια. Όταν τελείωσε η Θεία Μετάληψη, επήγανε όλοι οι ιερείς στον ιερό νιπτήρα και πλύνανε τα χέρια τους. Επέρασε και ο πατήρ Γεώργιος δίπλα στον Πατριάρχη, ο οποίος του λέει:

– Το μεσημέρι σε περιμένω στο τραπέζι.

Ο πατήρ Γεώργιος δεν μίλησε, αλλά του έκανε μια υπόκλιση.

Εν τω μεταξύ στο Σινά, μετά την εκεί Θεία Λειτουργία, μπήκαν στο κελλί του ο διάκος κι ο παπάς μ’ ένα μοναχό, που κρατούσε λαμπάδα και το θυμιατό, και τον μεταλάβανε.

Στα Ιεροσόλυμα, όταν ήλθε η ώρα να φάνε, ο Πατριάρχης περίμενε τον πατέρα Γεώργιο. Πέρασε η ώρα, δεν μπόρεσαν να περιμένουν άλλο και βάλανε να φάνε. Ο Πατριάρχης στενοχωρέθηκε πολύ κι έστειλε στο Σινά τρεις αδελφούς απ’ τα Ιεροσόλυμα, για να δούνε γιατί τον παράκουσε κι έφυγε, ενώ ήταν τόσο γνωστός για την υπακοή του. Έφθασαν , λοιπόν, οι απεσταλμένοι του Πατριάρχη και μόλις μπήκανε μέσα στο μοναστήρι, λένε:

– Είχε έλθει ο Γέροντας σας κάτω στα Ιεροσόλυμα και μετέλαβε στο ναό της Αναστάσεως. Τον είδαμε όλοι εκεί κι ο Πατριάρχης του είπε να καθίσει στην τράπεζα. Εκείνος όμως έφυγε. Αυτό στενοχώρησε πολύ τον Πατριάρχη, τον παρεξήγησε και μας ανέθεσε να τον μαλώσουμε γι’ αυτή του την παρακοή.

Οι αδελφοί της μονής τα χάσανε.

– Τι λέτε, τους λένε. Ο Γέροντας μας έχει να βγει απ’ το μοναστήρι πενήντα χρόνια! Λάθος κάνετε.

-Όχι, τους λένε, τον είδαμε όλοι.

– Για να σας αποδείξουμε την αλήθεια, ελάτε, λοιπόν, να σας πάμε στον Γέροντα.

Τους επήγανε και, μόλις τον αντίκρισαν, του κάνανε τα παράπονα του Πατριάρχη. Εκείνος δεν μίλησε, σε λίγο, όμως, τους είπε:

-Να πείτε στον Μακαριώτατο να με συγχωρέσει κι ακόμη να του δώσετε ένα χαρμόσυνο μήνυμα, ο Θεός μου αποκάλυψε πως σε έξι μήνες θα σμίξομε, γι’ αυτό να ετοιμασθεί.

Βλέπετε, ο ηγούμενος του Σινά πήγε στα Ιεροσόλυμα, χωρίς ο ίδιος να ξέρει αν ήταν εν σώματι είτε εκτός του σώματος, αλλά πάντως τον είδανε που πήγε. 8

Πολλοί άγιοί μας, επίσης, συνεννοούνται από μακριά και συμπροσηύχοντο. Όλα γίνονται με τη χάρι του Θεού. Με τη χάρι του Θεού δεν υπάρχουν αποστάσεις.

8. Πρβλ. Γεώργιος, Ηγούμενος Σινά, Ιωάννου Μόσχου, Λειμών, 127, PG87, 2988C – 2989C

Βίος και Λόγοι (Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης) Περί του διορατικού χαρίσματος, Ιερά Μονή Χρυσοπηγής, ΧΑΝΙΑ 2004, σελ. 494 – 497

ΠΗΓΗ

https://simeiakairwn.wordpress.com 

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια